Bij ons op school werken we graag samen met de ouders. Dat gaat verder dan alleen de wens. Het is onze ervaring dat leerlingen veel beter tot hun recht komen als wij elkaar regelmatig opzoeken (dat kan uiteraard ook telefonisch of via email). Wat de ouders zien en weten is voor ons van onschatbare waarde; wij kunnen leerlingen goed ondersteunen als we een hecht team vormen. Deze samenwerking uit zich vooral in de relatie met de mentor, maar ook de voortgangsgesprekken en de ouderavonden zijn zeer waardevolle mogelijkheden voor uitwisseling.
Waarom is dat zo? Ten eerste hebben wij geleerd wat in het engels zo mooi wordt verwoord: ‘the parent is the prime educator’. Wat het kind thuis meekrijgt aan voorbeeld, opvoeding en overtuigingen kan voor de ontwikkeling op school als een rijdende trein werken, of een obstakel vormen. Ten tweede vragen we van de ouders een actieve houding als het gaat om de ontwikkeling van hun kind. Als laatste vinden wij het heel fijn als ouders hun kennis, passies en netwerk ter beschikking stellen van de hele schoolgemeenschap. Hieronder zal ik op deze drie punten wat dieper ingaan.
The parent is the prime educator
The parent is the prime educator. Wij als school komen op ruime afstand op de tweede plaats. Als wij als school iets willen, kunnen we hoog en laag springen, als de ouders er niet achter staan, komt er weinig van terecht of gaat het tergend langzaam. Het kind komt namelijk in een loyaliteitsconflict: kan/mag het zich nou wel of niet richten op een muziekinstrument, een stage bij Greenpeace, een uitwisseling in een spaanstalig land? Wanneer ouders bijvoorbeeld eigenlijk vinden dat het kind gewoon de schoolvakken moet doen en de rest ‘leuk voor erbij’ is, gaan we het niet redden op het moment dat we signaleren dat het kind (tijdelijk) de focus op iets anders wil richten: een tafel bouwen bij houtbewerking, haar zangstem ontwikkelen. Ons startpunt is dat als een kind haar passie mag volgen, dan gaat het ergens heen! Daar waar het wil zijn. Dat gevoel van voldoening en geluk vindt ze pas wanneer ze zowel van de ouders toestemming ervaart als ondersteund wordt door hen en door ons om haar doel te bereiken.
Soms is de passie van het kind een ‘schoolvak’, bijvoorbeeld biologie want dat gaat over jezelf en over al het leven op aarde. In die zin overstijgt de interesse het vak, maar past het mooi in het schoolvak zoals wij dat kennen. Op het moment dat de interesse buiten de geijkte schoolvakken ligt, is het soms slikken voor ouders. Gaat het dan wel goed komen? Gaat ze haar diploma wel halen, haar bedrijf starten? Negen van de tien keer zal ik daar volmondig ‘ja’ op kunnen antwoorden. De meeste leerlingen zullen eerst willen ontdekken waar hun leven over gaat, voordat ze zich committeren aan een einddoel. Het gevoel van flow, het gevoel dat het klopt waar je induikt: dat moet eerst geïnstalleerd zijn. Vanuit die positie ben je bereid hard te werken voor examens of andere doelen en gaat het ook vele malen sneller.
Daarnaast is het voorbeeld van de ouders als uitdrager van hun normen en waarden en overtuigingen voor ons een belangrijk gegeven: kunnen we met elkaar door een deur? Het is zeer helpend wanneer de ouders net als wij: geloven in een eigenheid (ieder kind is uniek); beschaving moet je leren; een kind spiegelt de ouders, zeker wanneer het klein is. Een kind wordt niet als onbeschreven blad geboren én heeft ondersteuning en uitdaging nodig om zich te ontwikkelen. Daarbij neemt het gedrag over van de omgeving.
Wij vragen dus een echt partnership met de ouders, waarbij het belangrijk is dat de ouders de waarden waarop onze school is gebouwd onderkennen en ondersteunen.
Actieve houding van ouders
Het tweede deel gaat over de actieve houding. We vragen van je kind een actieve leerhouding: niet achterover leunen tot het proefwerk, maar actief deelnemen aan de les, en ook aan de inhoud ervan. Wat wil je leren? Wat ga je doen? Welk doel wil je bereiken? Hoe ga je dat doen en wanneer denk je een mijlpaal bereikt te hebben? Wanneer je als ouder dezelfde houding hebt in het leven, in je werk, in je passies, zul je dat ook als voorbeeld voorleven. Dan vind je het waarschijnlijk niet raar als we deze dingen van je kind vragen. Graag horen we de inzichten die je als ouder hebt over je kind. Zeker als het kind zoekende is, is het fijn regelmatig contact te hebben via de mentor.
Wanneer een leerling iets wil leren buiten onze schoolmuren, gaan we met elkaar op zoek naar een geschikte plek. Dit kan de in vorm van een stage zijn. Vorig jaar heeft een leerling (14/15) voor vier maanden drie dagen per week een marketing stage gelopen. Hiervoor reisde ze naar Amsterdam. Het is een zeer leerzame periode geweest, ze heeft zelfs nog een reisje naar Kopenhagen mogen organiseren en is mee geweest op reis! Vanaf begin dit jaar werkt zij nu hard voor haar eindexamens die ze dit jaar doet. Ook zijn er al twee leerlingen in het buitenland geweest voor een buitenlandervaring en de taal: één voor drie weken naar Engeland en één voor 4,5 maanden naar Puerto Rico. Zoiets is alleen mogelijk als het door de ouders actief wordt ondersteund.
Inzetten van kennis, passies en netwerk
Vaak gaan die uitstapjes via het netwerk van ouders en staf. Daarom vragen we ook of ouders hun netwerk ter beschikking willen stellen, indien wij op zoek zijn naar een inspirerend voorbeeld voor een interview, een workshop op school, een stageplek, een dagje meedraaien op het werk, een uitwisseling. Het mislukt ook wel eens. Zo was er een leerling die dolgraag naar San Diego wilde, zijn ouders stonden er achter, maar het lukte niet een geschikte plek voor hem te vinden. Ook dat gebeurt.
Ouders zelf en vrienden van ouders hebben al heel wat inspirerende workshops gegeven bij ons op school: over geld, ondernemerschap, psychologie, teambuilding, sportmentaliteit, en nog veel meer. We nemen leerlingen mee naar interessante gesprekken die wij als staf voeren met andere partijen indien het interessant is voor de leerling. Ook gaan we naar musea, exposities of gewoon een middagje naar zee!
Ik geloof dat mijn punt wel duidelijk is. Je bent als ouder niets verplicht, maar je gunt je kind een plezierige, nuttige en leerzame jeugd en schooltijd. Dat vraagt wat van ons én van de ouders. Wij gaan graag samen op pad!